Podstawa programowa nie narzuca dzieciom obowiązku znajomości tabliczki mnożenia na pamięć.
Wręcz przeciwnie – wymaga ona, aby DZIECI STOSOWAŁY WŁASNE STRATEGIE PRZY WYKONYWANIU OBLICZEŃ!
Jak to rozumieć?
Zamiast kazać dzieciom wkuwać bezmyślnie tabliczkę, czy to za pomocą wierszyków, piosenek, „metod paluszkowych”, czy zwykłego „wykuwania na blachę”, uczmy dzieci MYŚLENIA.
W matematyce wszystko da się zrozumieć, w matematyce nic nie bierze się „z powietrza”.
Jak uczyć?
Trzeba pomagać dziecku dostrzegać relacje i związki między liczbami.
Uczmy ROZUMIENIA mnożenia jako skalowania (mnożąc, obliczamy wielokrotności wartości pozostających w danej proporcji).
Z kolei skupiając się na szybkim obliczaniu iloczynów w obrębie TABLICZKI MNOŻENIA, korzystajmy np. z modelu wielokrotnego dodawania:
- Ile to jest 4*7? To cztery siódemki: dwie siódemki to 14, więc cztery siódemki to 14+14=28.
- Ile to jest 6*6? To tyle samo co 5*6 + 1*6.
Jak ćwiczyć?
Zamiast odpytywać dziecko na czas, stresować je i zmuszać do nauki na pamięć, wprowadźmy miłą atmosferę, luz, radość – grajmy z dzieckiem w gry matematyczne: bawmy się kartami, rzucajmy kostkami, uczmy się dostrzegać relacje między liczbami oglądając wypustki na klockach LEGO/DUPLO, skalujmy przepisy kulinarne itd., itp.
Cel
Możliwości pracy mamy bardzo wiele, ale cel powinien przyświecać nam jeden – umiejętność szybkiego (poniżej 3 sekund) obliczania iloczynów z zakresu tabliczki mnożenia w sposób oparty na zrozumieniu i dostrzeganiu relacji między liczbami.
