Zofia Zielińska-Kolasińska

Matematyka szkolna, to matematyka, którą dzieci robią bez zrozumienia, naśladując algorytmy i metody podane przez nauczyciela. Prawdziwa matematyka, to matematyka, którą dzieci przeżywają, eksplorują, rozumieją i tworzą. Czy wolisz żeby Twoje dziecko liczyło według sztywnych reguł i zasad, ale bez zrozumienia, czy żeby rozumiało co robi, myślało o tym, poszukiwało rozwiązań i bawiło się nimi?

Na pewno zgodzisz się ze mną, że uczenie się polega na budowaniu zrozumienia. Ucząc dziecko polskiego, pomagamy mu stać się pisarzem poprzez angażowanie go w proces pisania. Ucząc dziecko biologii, fizyki i chemii zachęcamy je do stawiania hipotez, planowania eksperymentów i przeprowadzania ich, aby mogło poczuć się jak naukowiec. Ucząc dziecko plastyki chcemy, by tworzyło

NAUCZYCIEL MATEMATYKI W „matematyce szkolnej”, nauczyciel postrzegany jest jako fontanna tryskająca wiedzą. Nauczyciel rozumie, że matematyka obejmuje przeróżne fakty, umiejętności, wzory oraz algorytmy. Nauczyciel wierzy, że matematyka może być przekazana, wytłumaczona, wyćwiczona i nauczona, o ile on sam będzie z nią dobrze obeznany, a uczniowie pilni. Przy takim podejściu, większość uczniów nie postrzega matematyki jako

Zauważ, jak blisko spokrewnione są ze sobą wyrazy “nauczanie” i “uczenie się”. Niech oba procesy będą równie blisko siebie w czasie naszych zajęć z dziećmi. Starajmy się, aby nauczanie przeplatało się z uczeniem się, czyli dynamicznie dostosowujmy nauczanie do tego, czego w danej chwili potrzebuje nasze dziecko. Odpowiadając na potrzeby dziecka, kierujmy się nie tym,