Artykuły

Nieukończone zadania zajmują naszą krótkoterminową pamięć, a przez to rozpraszają nas i nie pozwalają skupić się w pełni na najważniejszych pracach. Żeby uwolnić umysł od pamiętania o tym, co mamy zrobić, wystarczy wypisać zadania na kartce. W ten sposób oszukujemy nasz mózg, któremu wydaje się, że zadania zostały przez nas wykonane. Zachęcaj dziecko do spisywania […]

Kluczem do trwałego zapamiętywania jest zrozumienie materiału, który mamy opanować. O wiele bardziej opłaca się nam wkładać wysiłek w rozumienie zagadnień, a nie ich bezmyślne zapamiętywanie (wkuwanie). Kiedy próbujemy zrozumieć coś nowego, zadajemy sobie (często podświadomie) pytania: Dzięki zadawaniu pytań, nowe zagadnienia, których dopiero się uczymy, dołączają się do już istniejącej sieci wiedzy w naszej

Co to jest KONSTRUKTYWIZM? Na początku XX wieku John Dewey udowodnił doświadczalnie, że PROCES UCZENIA SIĘ przebiega najpełniej wtedy, gdy UCZEŃ JEST AKTYWNIE ZAANGAŻOWANY W NAUKĘ oraz ma okazję do zdobywania jak NAJSZERSZEGO DOŚWIADCZENIA na danym polu. Nieco później Jean Piaget bronił tezy, że UCZNIOWIE AKTYWNIE KONSTRUUJĄ SWOJĄ WIEDZĘ. Badania tych oraz innych naukowców leżą

Czynniki wpływające na ocenę poziomu trudności zadania przez dzieci Która wartość jest nieznana?W zadaniach dotyczących dodawania i odejmowania najłatwiejsze są zadania: Pozostałe typy zadań zwykle sprawiają dzieciom większe trudności. Czy w zadaniu mowa jest o akcji, czy relacji? Najczęściej zadanie wydaje się dzieciom trudne dlatego, że nie radzą sobie one ze zrozumieniem, jaka matematyczna relacja

Zadania dotyczące dodawania i odejmowania klasyfikuje się w cztery szerokie grupy na podstawie akcji lub relacji, która pojawia się w problemie: W tych czterech grupach wyróżnia się łącznie JEDENAŚCIE typów problemów. W podręcznikach najczęściej znajdują się zadania tylko z JEDNEGO lub DWÓCH typów! Doświadczenie dziecka, jest mocno okrojone, jeżeli nie ma ono możliwości zmierzenia się

Odpowiedzi dzieci A co myśli Twoje dziecko? Dlaczego uczymy się matematyki?

Podstawa programowa nie narzuca dzieciom obowiązku znajomości tabliczki mnożenia na pamięć. Wręcz przeciwnie – wymaga ona, aby DZIECI STOSOWAŁY WŁASNE STRATEGIE PRZY WYKONYWANIU OBLICZEŃ! Jak to rozumieć? Zamiast kazać dzieciom wkuwać bezmyślnie tabliczkę, czy to za pomocą wierszyków, piosenek, „metod paluszkowych”, czy zwykłego „wykuwania na blachę”, uczmy dzieci MYŚLENIA. W matematyce wszystko da się zrozumieć,

Eksperyment W 2001 r. Park i Nunes przeprowadzili eksperyment, którego celem było sprawdzenie, w jaki sposób rozwija się u dzieci pojęcie mnożenia. Dzieci zostały podzielone na dwie grupy – w pierwszej grupie nauczano mnożenia jako wielokrotnego dodawania, a w drugiej jako wielokrotności stałej relacji pomiędzy wielkościami. Zadania Zadania, z którymi mierzyły się dzieci były dobierane

Relacja partnerska to relacja, w której traktujemy drugiego człowieka jak pełnowartościową istotę ludzką. Chcemy w pełni uczestniczyć w jego rozwoju – szczerze interesują nas jego pomysły, wiedza, umiejętności. Relacja partnerska działa w obie strony, a komunikacja opiera się na zasadzie dialogu. Nie traktujmy drugiej osoby jak przedmiotu, który można dokądś zabrać, przenieść, zmusić do czegoś.

KROK 1. – przeczytaj treść zadania Treść zadania trzeba przeczytać uważnie i ze zrozumieniem. Jeżeli coś jest niezrozumiałe, warto przeczytać treść jeszcze raz. W zrozumieniu polecenia może pomóc powtórzenie treści zadania własnymi słowami. KROK 2. – wybierz strategię rozwiązania Dziecko powinno być wyposażone w przeróżne strategie rozwiązywania zadań. Nie chodzi o gotowe metody i algorytmy